Week 4

1 mei 2017 - Wattala, Sri Lanka

Onze laatste week was een leuke maar ook zware week. De werkdagen zijn best eentonig omdat je elke dag dezelfde werkzaamheden doet. We hebben echt respect voor de lokale verzorging die dit week in week uit doen voor een kleine vergoeding. Ze verdienen hier rond de 75 euro per maand en werken van 6u 's morgens tot ongeveer 7u 's avonds. Op woensdag 3 mei zijn wij met 6 kinderen naar de Burger King gegaan om ze eens een leuk uitje te geven. We hadden 6 kindjes uitgekozen die dit wel zouden kunnen. Veel kinderen eten te slecht of hebben weinig slikfunctie waardoor het lastig word om hen mee te nemen. Ook is het vervoeren in een rolstoel erg moeilijk hier waardoor we een selectie moesten maken. We hadden een busje geregeld om er naar toe te gaan. De kindjes werden helemaal opgedost en mooi aangekleed door de verzorging om met ons mee te gaan. De kindjes werden al helemaal blij toen we in het busje gingen zitten. Dit was voor de kindjes al heel wat omdat ze eigenlijk nooit van de instelling af komen. Na 10 minuten rijden kwamen we bij de Burger King aan. Veel mensen keken ons na. Je ziet hier normaal bijna geen gehandicapten op straat dus dit was voor de mensen een beetje raar om te zien. We werden in de Burger King vriendelijk ontvangen en de kindjes hebben genoten van een kindermenu. We zijn blij dat we deze kinderen dit leuke uitje konden geven.
Vrijdag 5 mei was onze laatste werkdag. We hebben onze muurschildering afgemaakt en zijn trots op het resultaat. We kregen veel complimenten van de verzorging dat ze het erg mooi vonden. Aan het eind van de dag hebben we afscheid genomen van de kindjes. Sommige kindjes begrepen denk ik wel dat we niet meer terug komen maar de meeste kinderen begrijpen dat niet. Voor ons was het wel lastig om van de kindjes afscheid te nemen omdat we ons wel gehecht hebben aan kindjes. De verzorging heeft ons hartelijk bedankt voor de goede zorg en hulp die wij de afgelopen weken geleverd hebben. We hebben ze flink geholpen om wat werkzaamheden uit handen te kunnen nemen en ze wat meer rust te geven. Ook hebben we meegedacht over mogelijke veranderingen die de zorg makkelijker zouden kunnen maken wat de verzorging erg fijn vond.
Ze waarderen echt wat wij doen en willen dan ook dat we nog eens terug komen. Zoals ze hier zeggen, youre always welcome, it's your second home.
Nu zullen we het weer los moeten gaan laten en weer ons normale leven gaan oppakken.
Het was een erg mooie ervaring om mee te mogen maken. Ik ga dit nooit meer vergeten en zal er mooie herinneringen aan over houden.

4 Reacties

  1. Papa:
    8 mei 2017
    Je mag trots zijn op jezelf en de andere meiden! Jullie hebben het toch maar gedaan!
  2. Dimphy:
    8 mei 2017
    Toppertje
    En net zoals Herman van Veen zingt in zijn liedje:
    Anne ,de wereld is niet mooi, maar jij kan haar een beetje mooier kleuren. We hadden je bij je geboorte geen betere naam kunnen geven.
  3. Sanne:
    8 mei 2017
    Wat moet dat een mooie ervaring geweest. En ze zullen daar veel van jullie gelders hebben echt super anne
  4. Ans machielse:
    8 mei 2017
    Toppers! !